Το κόκκινο φουλάρι της Αϊσέ

Κάθεται σε μία πολυσύχναστη στάση στο κέντρο της Αττάλειας περιμένοντας, τι άλλο, το λεωφορείο. Φοράει ακουστικά στ’ αυτιά της, για να περιορίζει την αφόρητη ηχορύπανση της πόλης αλλά και γιατί, όπως τα περισσότερα ευγενή πλάσματα, αγαπά τη μουσική. Τα μαλλιά της ανεμίζουν γύρω από τους ώμους της.

Έχει πρόσωπο καθαρό. Στα μάτια της φεγγοβολεί η νιότη. Είναι ένα κορίτσι μόλις είκοσι χρόνων. Το βλέμμα της πλανιέται στο χώρο. Παρατηρεί και φαντάζεται. Ταξιδεύει με το βλέμμα, με την καρδιά και με το νου. Η φαντασιακή της διαδρομή διακόπτεται απότομα από δύο άσχημες φάτσες, που κάτι της λένε σε έντονο ύφος. Της κάνουν νόημα να βγάλει τ’ ακουστικά. Εκείνη τα βγάζει ρωτώντας τους με συγκρατημένο θυμό τι ζητούν. Προτού προλάβει καλά καλά να ολοκληρώσει τη φράση της, άρχισαν να την τραβολογάνε. Την οδήγησαν στο τμήμα και εκεί την πέταξαν σε ένα δωμάτιο. Εκείνη διαμαρτυρόταν και αυτοί της φώναζαν συνεχώς, προειδοποιώντας την πως αν δεν ηρεμήσει θα περάσει άσχημα. Ύστερα από λίγο ξεκίνησε η ανάκριση. Εκεί συνέβη κάτι πολύ περίεργο. Ανάμεσα στα πρώτα πράγματα που απαίτησαν να μάθουν για εκείνη, ήταν για το κόκκινο φουλάρι που φορούσε στον λαιμό της. Μα γιατί τους απασχολούσε τόσο πολύ; Ποιο ήταν το πρόβλημά τους; Τους ρώτησε πολλές φορές αλλά δεν της έλεγαν τίποτε, μόνο την κοιτούσαν και χαμογελούσαν χαιρέκακα. Η περιπέτειά της είχε μόλις ξεκινήσει, –βρισκόταν πλέον υπό κράτηση. Μια μέρα θα εμφανίζονταν μπροστά της οι εισαγγελείς και το μυστήριο θα λυνόταν αλλά όχι για καλό. Την κατηγορούσαν για σχέσεις με «παράνομες τρομοκρατικές οργανώσεις μαρξιστικού – λενινιστικού προσανατολισμού» αφού το χρώμα του φουλαριού της «υποδήλωνε τη σχέση της με τον σοσιαλισμό». Στο μεταξύ είχαν ανακαλύψει και τη συμμετοχή της σε διάφορες διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες στην Τουρκία. Έτσι της φόρτωσαν κατηγορίες όπως συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, παραβίαση του νόμου περί συνάθροισης και αντίσταση κατά της αρχής. Ύστερα από κράτηση τεσσάρων ολόκληρων μηνών, η Αϊσέ Ντενίζ Καρατζαγίλ αντιμετωπίζει σήμερα ποινή φυλάκισης που μπορεί να φτάσει τα 98 έτη. Λέμε πολλές φορές, με νόημα, ότι η Ελλάδα είναι πίσω και όντως είναι. Αλλά και η Τουρκιά, δεν πάει πίσω…

                                                                      ο Λουκάς και ο Σόλων