Το κοινό κεκτημένο δεν είναι για κανέναν μια σημαία ευκαιρίας

 

 

 
 

Ο  επικεφαλής της  «ΑΝΤΑΡΣΙΑ στο Δήμο Πύργου», πολιτικός μηχανικός Γιάννης Σεφερλής, δεν  είναι εύκολος σε  «προσωπικές φωτογραφίες» και  απαντά στις  ερωτήσεις μας με πρώτο πληθυντικό. «Όροι» που οφείλουμε να αποδεχθούμε για τη συνέντευξη του ζητήσαμε εν όψει των δημοτικών εκλογών του Μαΐου.

 

Στις απόψεις του, που φιλοξενούμε σήμερα  στην « Π:

-Εκφράζει την άποψη ότι η παρούσα δημοτική αρχή δεν εναντιώθηκε ποτέ στις  προσταγές  της κεντρικής εξουσίας.

-  Επιχειρεί έναν διαφορετικό απολογισμό της παρουσίας του στον δήμο του Πύργου, ως μοναδικός δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «ΑΝΤΑΡΣΙΑ στο Δήμο Πύργου» και καθορίζει τους βασικούς της στόχους. (Απολογισμό που η «Π» για λόγους χώρου και μόνον θα παρουσιάσει στο φύλλο της Δευτέρας.) 

- Επιμένει  στην κοινή δράση ,  στην συζήτηση για την εναλλακτική προοπτική, στην από κοινού στήριξη των αριστερών, ριζοσπαστικών, αντικαπιταλιστικών σχημάτων που παρεμβαίνουν σε δήμους  αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο της μετωπικής συμπόρευσης, ενισχύοντας τις παρακαταθήκες αυτής της περιόδου.

- Εξηγεί κάτω από ποιους όρους και προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να  διαμορφωθούν  συνθήκες εκλογικής πλειοψηφίας στον  δήμο.

 

-Εκτιμά ότι η παράταξή που εκπροσωπεί,  θα βγει ενισχυμένη στις εκλογές, μόνο στον βαθμό που έπεισε ότι «με την καθημερινή πάλη και τους αγώνες κερδίζετε η ζωή μας».

 

Κύριε  Σεφερλή, μετέχετε για δεύτερη φορά στη μάχη για το δήμο του Πύργου ως επικεφαλής και πάλι του ψηφοδελτίου της « ΑΝΤΑΡΣΙΑ». Ποια είναι  η άποψή σας για την διοίκηση που ασκήθηκε από την Δημοτική αρχή τα χρόνια που μετέχετε στο δημοτικό συμβούλιο του Πύργου;

 

«Ειδικά ο Δήμο μας δεν θυμόμαστε να εναντιώθηκε ποτέ στις προσταγές της  Κεντρικής εξουσίας.

Δημοτικά συμβούλια εντελώς γραφειοκρατικά και  διεκπαιρεωτικά, που απαξιούσαν και υποβάθμιζαν τον ρόλο του Δημοτικού Συμβούλου.

Δημοτικά Συμβούλια που οι Παρατάξεις παίρνανε τις εισηγήσεις ακόμη και κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων

Η ‘ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΥΡΓΟ’   ’τόλμησε’ στο Δημοτικό Συμβούλιο να κάνει  προτάσεις. Δεν μπήκαν ποτέ, σαν θέματα της Ημερ. Διάταξης.»

 

Η  «ΑΝΤΑΡΣΙΑ στο δήμο του Πύργου», ήταν η παράταξη που πρώτη κατέθεσε ένα κείμενο αρχών ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου, απευθυνόμενη κυρίως σε δυνάμεις της Αριστεράς και τμήματα των πολιτών που έχουν σαφώς διαφοροποιηθεί κατά την διάρκεια όλων αυτών των χρόνων που η  τρόικα και οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν στην κυριολεξία ισοπεδώσει τα πάντα. Πιστεύετε ότι  σε αυτές τις εκλογές οι πολίτες, οι δημότες του Πύργου θα σας εμπιστευτούν σε μεγαλύτερο βαθμό;  Η  « Ανταρσία στο δήμο Πύργου» θα βγει ενισχυμένη ;  Και γιατί;

 

«Καταθέσαμε από τον περασμένο Δεκέμβρη τις θέσεις μας για την Τ.Α. Δεν έγινε καμία πρόταση από πουθενά πάνω στις θέσεις μας.Το μεγάλο ζητούμενο για μας είναι  οι πολίτες και η πόλη μας να ανασάνουν από τα προβλήματα τους. Να ζήσουν ανθρώπινα.  Η  ‘ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΥΡΓΟ’ θα βγει ενισχυμένη μόνο στον βαθμό που έπεισε ότι με την καθημερινή πάλη και τους αγώνες κερδίζετε η ζωή μας.»

 

Ποιοι  είναι οι στόχοι σας για τον Δήμο του Πύργου; Ποιες οι προτεραιότητές σας ; Τα ζητήματα που πιστεύετε ότι πρέπει να απαντηθούν άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα για να αλλάξουν την εικόνα της πρωτεύουσας του νομού και της ζωής των κατοίκων της ;

 

«Σήμερα που η τρόικα και η κεντρική πολιτική εξουσία μας έχουν επιβάλει τον Καλλικράτη και μεγάλη δημοσιονομική στενότητα, δεν μπορεί να λειτουργήσει και να διοικηθεί κανένας δήμος χωρίς τη ρήξη απέναντι τους. 

Ανεργία, παιδεία, υγεία (νοσοκομείο, κεκυκαμεα , αγροτικά ιατρεία), αγρότες ( όχι στους γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς, σπόρους, αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα), σκουπίδια (πολιτική πρόληψης και μείωσης της παραγωγής και του όγκου των απορριμμάτων), όχι σε αυξήσεις (  καμία αύξηση σε δημοτικά τέλη στα νοικοκυριά και τους επαγγελματίες που πλήττονται από την οικονομική κρίση), σιδηρόδρομος και Ολυμπία οδός πρέπει το επόμενο διάστημα  να είναι πρώτος στόχος πάλης και διεκδικήσεων.

Μας έλεγαν χαρακτηριστικά  «το πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ είναι μια δομική αλλαγή, απαραίτητη για τη δημοσιονομική ανάταξη της χώρας».

Η καθολική άρνησή μας στον Καλλικράτη γίνεται από τη σκοπιά των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας και προοπτικά της διαμόρφωσης όρων συμβολής στην ανατροπή του συστήματος

Οδηγούμαστε από τον πολίτη στον πελάτη. Ολοταχώς προς τον δήμο επιχείρηση, με τις ευλογίες των μνημονίων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πόλεις, δήμοι, κάτοικοι, όλα «για πούλημα».

Αυστηρό μνημονιακό έλεγχο κάθε μήνα, μέσω του Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ (που θεσπίστηκε με μνημονιακή απόφαση), έτσι ώστε οι δήμοι να πάρουν την μορφή «υγιούς επιχείρησης»,όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στα μνημόνια. Ταυτόχρονα, μέσω και της αξιοποίησης του θεσμού των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚΟΙΝΣΕΠ) προσπαθούν να μετατρέψουν τους σημερινούς εργαζόμενους στους δήμους σε μικροεπιχειρηματίες, συνεταιριστές μάνατζερ της φτώχειας και της μιζέριας τους. Απολύουν τις καθαρίστριες και τις προτείνουν να φτιάξουν εταιρείες καθαρισμού! Απολύουν τους σχολικούς φύλακες και τους λένε να κάνουν εταιρεία σεκιούριτι!

Ιδιαίτερα αρνητικό και αντιδραστικό ρόλο σε όλη αυτή τη διαδικασία παίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο κεντρικά μέσω της επιβολής των θανατηφόρων προγραμμάτων λεηλασίας (μνημόνια και επιτήρηση για πάντα), αλλά και με τις ιδιαίτερες συγκεκριμένες πολιτικές της στο πεδίο της περιφερειακής πολιτικής. Στα προγράμματα του νέου ΕΣΠΑ καθορίζεται ότι πρέπει να υπάρχει συμμετοχή ιδιωτικών επιχειρήσεων (σε πολλά πρέπει να έχει και την ηγεσία του σχήματος), ενώ συνολικά προωθείται η ελαστική εργασία με μισό μισθό, μέσω ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.

Γι’ αυτό η απειθαρχία, η ρήξη με τις οδηγίες και την πολιτική της ΕΕ, στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα για ρήξη και αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι απλώς ιδεολογικό θέμα, αλλά όρος για την υπεράσπιση των λαϊκών αναγκών.|»

 

Στο ψηφοδέλτιο σας, πέρα από σας ως επικεφαλής και στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΙΑ παλιά και δοκιμασμένα, αν και δεν έχετε ακόμα ανακοινώσει τη σύνθεσή του, ξέρουμε ότι μετέχουν και πολλοί νέοι. Νέοι όχι μόνον σε ο,τι αφορά την ενασχόληση τους με τα κοινά, αλλά και ηλικιακά νέοι. Παρότι κυριαρχεί η άποψη ότι οι  νέοι έχουν στρέψει την πλάτη  στην πολιτική και τους πολιτικούς, καθώς  τους χρεώνουν την καταδίκη του δικού τους μέλλοντος, εσείς τους εμπιστεύεστε;

 

«Οι νέοι καλά κάνουν και έχουν στρέψει την πλάτη τους σ’  αυτή την πολιτική και τους πολιτικούς. Ειδικά οι νέοι μας που είναι γνωστό ότι πλήττονται θανάσιμα από την ανεργία. Αλλοίμονο όμως αν  στρέψουν την πλάτη τους στους αγώνες και τις διεκδικήσεις. Εμείς όμως δεν είμαστε πολιτικοί. Μάχιμοι αγωνιστές είμαστε. Εμπιστευόμαστε απόλυτα τους νέους. Χωρίς αυτούς καμία μάχη από αυτές που ονειρευόμαστε δεν μπορούμε να δώσουμε.

Η νεολαία είναι πηγή ζωής.»

 

Κύριε Σεφερλή, όλα αυτά τα χρόνια παράλληλα με τη μάχη στο δημοτικό συμβούλιο, είσαστε παρόντες και σε όλους τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των κινημάτων των πολιτών. Σε αυτούς τους αγώνες βρεθήκατε να παλεύετε πλάι –πλάι  με τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ, τους καθηγητές, τις καθαρίστριες, τους σχολικούς φύλακες, τους κατοίκους  στις Λίμνες και στη Χαλκοβα, τους αγρότες, τους ανθρώπους που έμειναν χωρίς ρεύμα, που βγήκαν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμούς, σε νεολαίους  που έπεσαν θύματα φασιστικών επιθέσεων. Αυτή η στάση σας συνάδει με το ρόλο σας στην αυτοδιοίκηση;

 

 

«Σ’ όλες τις καθημερινές ενασχολήσεις και προβλήματα ο ρόλος μιας δημοτικής παράταξης και μάλιστα όπως της ‘ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΥΡΓΟ’  δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ρόλος γραφειοκρατικός και διεκπαιρεωτικός. Είναι μάχιμος. Η  ‘ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΥΡΓΟ’ απέδειξε το προηγούμενο διάστημα ότι είναι ικανή και στα Δ.Σ και στα ‘πεζοδρόμια’ , εκεί που κερδίζονται οι αγώνες. Είμαστε υπέρ των λαϊκών επιτροπών ελέγχου μας μέσα και έξω από τα Δ.Σ».

Εκεί, στο δρόμο δηλαδή, σφυρηλατήθηκαν σχέσεις και δεσμοί με  συμπολίτες μας από άλλους πολιτικούς χώρους που διεκδικούσαν τα ίδια πράγματα. Γιατί όλη αυτή η εμπειρία δεν οδήγησε σε μια κοινή κάθοδο, στις  αυτοδιοικητικές τουλάχιστον εκλογές; Την ώρα που το πρόσταγμα είναι κοινό;    Φταίει η  «κακοδαιμονία» της αριστεράς; Και αν στη σημερινή κατάσταση οι δυνάμεις της αριστεράς που αντιπαλεύουν τις μνημονιακές πολιτικές και πρωτοστατούν στους αγώνες για την ανατροπή τους δεν μπορούν να βρουν κοινό βηματισμό και να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο, τότε πότε;

 

«Καλέσαμε σε πολιτική μετωπική συσπείρωση και συμπόρευση όλες τις δυνάμεις και αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ και αντιδιαχειριστικής Αριστεράς, τους πρωτοπόρους αγωνιστές του Κινήματος, όλους τους αγωνιστές που διαφοροποιούνται από τη διαχειριστική και ρεφορμιστική Αριστερά

Καλέσαμε σε μετωπική ανατρεπτική κοινή δράση όλους τους αγωνιστές και τις δυνάμεις της Αριστεράς, κάθε πρωτοπόρο εργαζόμενο και νεολαίο, κάθε δημοκράτη και σκεπτόμενο άνθρωπο για

• § Ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου , στους Δήμους και στην κοινωνία και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει.
• § Για τα κοινωνικά δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας με διαγραφή του τοκογλυφικού – ιμπεριαλιστικού χρέους, με κατάργηση Μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και εφαρμοστικών  νόμων.
• § Κατάργηση του Καλλικράτη, πάλη ενάντια στο τοπικό κράτος, για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, για θεσμούς λαϊκής οργάνωσης – δημοκρατίας (λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα κ.ά.). Πάλη ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τον πόλεμο.
• § Αγώνας ενάντια στο τοπικό κεφάλαιο, στην ανταποδοτικότητα – ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών των Δήμων .
• § Πάλη ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, άρνηση και ανυπακοή στις δεσμεύσεις  και οδηγίες της, σε σύνδεση με τη συνολική πάλη για ρήξη και αποδέσμευση από Ευρώ και ΕΕ.

Με ότι είπαμε παραπάνω είναι φανερό ότι η εφαρμογή του αντικαπιταλιστικού προγράμματος για την πόλη δεν μπορεί να εφαρμοσθεί στις καπιταλιστικές συνθήκες.

Μπορεί όμως να συγκροτηθεί ένα ισχυρό μαζικό ανατρεπτικό λαϊκό κίνημα με όργανα συλλογικής λαϊκής οργάνωσης και πάλης. Σαν απόρροια της συγκρότησης ενός τέτοιου κινήματος μπορεί να διαμορφωθούν και συνθήκες εκλογικής πλειοψηφίας σε έναν δήμο, του αντικαπιταλιστικού ρεύματος.

Η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου σε αυτή την περίπτωση πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι προχωρώντας στην εφαρμογή πλευρών του αντικαπιταλιστικού προγράμματος είναι αναγκασμένη να αρνηθεί την εφαρμογή νόμων, να συγκρουσθεί με την ΕΕ και τις κοινοτικές οδηγίες, να συγκρουσθεί με το τοπικό και εθνικό ή και υπερεθνικό κεφάλαιο.

Αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν σοβαρές πολιτικές διαφορές που οδηγούν σε αυτή τη στάση. Φυσικά αποτελεί δικαίωμα για κάθε δύναμη να αποφασίζει όπως θεωρεί σωστό.

Ταυτόχρονα θεωρούμε πως ευθύνη του καθενός που έχει πραγματική αγωνία για την αναγκαία ανάταση του αριστερού και λαϊκού κινήματος είναι να τοποθετείται συντροφικά, συγκεκριμένα, ειλικρινά, δημόσια και με πολιτική παρρησία πάνω στα πολιτικά ζητήματα που κάθε φορά τίθενται. Μια τέτοια τεκμηριωμένη απάντηση στην πρόταση της   ‘ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΥΡΓΟ’ ακόμα δεν την έχουμε πάρει.

Ελπίζουμε ότι το κοινό κεκτημένο δεν είναι για κανέναν μια σημαία ευκαιρίας. Η ‘ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΥΡΓΟ’ θα επιμείνει από την πλευρά της, τόσο στην κοινή δράση στις σημαντικές κινηματικές και πολιτικές μάχες της περιόδου,  στην συζήτηση για την εναλλακτική προοπτική, στην από κοινού στήριξη των αριστερών, ριζοσπαστικών, αντικαπιταλιστικών σχημάτων που παρεμβαίνουν σε δήμους  αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο της μετωπικής συμπόρευσης και ενισχύοντας τις παρακαταθήκες αυτής της περιόδου.

Για αυτό το κύριο βάρος πρέπει να πέσει στη συγκρότηση του κινήματος, για αυτό και η παρέμβαση μας στις εκλογές, και η συγκρότηση ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πρέπει να λειτουργεί βοηθητικά σε αυτό το στόχο.»