«Η μουσική, υπάρχει μέσα μου!»

Ο μαθητής Γιάννης Κορίζης, μιλά στην «Π» για το τραγούδι και τους στόχους του

Η μουσική και το τραγούδι, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του καθώς από τότε που γεννήθηκε, ο κόσμος του όλος, είναι πλημμυρισμένος από μουσικές... Ο λόγος για τον έφηβο μαθητή της α’ τάξης του Λυκείου, Γιάννη Κορίζη, ο οποίος μίλησε στον «δικό μας» δημοσιογράφο, μαθητή Κώστα Γκελντή, όχι μόνο για την αγάπη που τρέφει για τη μουσική αλλά και για τους στόχους του που δεν είναι άλλος από την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο.

Ας μάθουμε όμως πρώτα λίγα πράγματα για τον σημερινό μας φιλοξενούμενο.

Ο Γιάννης Κορίζης γεννήθηκε στης  8 Ιουλίου το 1998 στην Αθήνα και από τότε ζει στον Πύργο Ηλείας. Είναι ένα παιδί της Α’ Λυκείου που όπου σταθεί και όπου βρεθεί τραγουδάει. Έχει τραγουδήσει σε φεστιβάλ, σε παραστάσεις και σε διοργανώσεις. Η φωνή του μπορεί να σε ταξιδέψει. Πάμε να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες γι αυτόν μέσα από τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.      

Πόσα χρόνια ασχολείσαι με τη μουσική;

«Από πολύ μικρός έμαθα τις πρώτες νότες στη κιθάρα με τον πατέρα μου και πήρα τα πρώτα μου μουσικά όργανα, μία παιδική ντραμς και μια φυσαρμόνικα. Συνολικά ασχολούμαι με τη μουσική γενικότερα γύρω στα 8 χρόνια».

Προέρχεσαι από μουσική οικογένεια;

«Στο σπίτι μας πάντα υπήρχαν οι κιθάρες, τα τραγούδια του πατέρα μου και οι μουσικές από το πιάνο της μητέρας μου».

Σου άρεσε από πάντα να τραγουδάς ή είναι κάτι που προέκυψε;

«Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να τραγουδάει… Τραγουδάω όπως αναπνέω. Αλλά δεν είναι μόνο να τραγουδάς, σημασία έχει τι τραγουδάς και πως».

Θέλεις να ασχοληθείς και επαγγελματικά με το τραγούδι;

«Το τραγούδι, η μουσική, το να φτιάχνω τραγούδια, η τέχνη γενικότερα είναι κάτι που έρχεται από μέσα μου. Είναι πολύ νωρίς να απαντήσω σε κάτι τέτοιο, διότι βασικός μου στόχος είναι το πανεπιστήμιο. Η ζωή άλλωστε κανείς δε ξέρει πως τα φέρνει…».

Παίζεις κάποιο μουσικό όργανο;

«Ξεκίνησα κάνοντας μαθήματα πιάνου και τα τελευταία τρία χρόνια μελετάω και παίζω κιθάρα. Ταυτόχρονα εμβαθύνω τις γνώσεις μου και στη θεωρία που είναι ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια για έναν μουσικό!»

Έχεις γράψει κάποιο δικό σου τραγούδι;

«Έχω γράψει αρκετά τραγούδια με ελληνικό αλλά κι αγγλόφωνο στίχο και συνεχίζω να γράφω. Μερικά από αυτά ήδη τα παίζω σε διάφορες εκδηλώσεις και συναυλίες.

Θέλω να παίζω δικά μου τραγούδια με επιλεγμένο στίχο και στο ύφος που μου αρέσει».

Η συγκίνηση του κόσμου στην τελετή έναρξης του φεστιβάλ, ήταν πολύ μεγάλη όταν τραγούδησες επί σκηνής το τραγούδι της Λίας. Πόσο εύκολο ήταν για σένα να εμπνευστείς και να αποδόσεις ένα τραγούδι για έναν άνθρωπο που σε είχε στηρίξει και ενθαρρύνει και που έφυγε τόσο νωρίς...

«Το τραγούδι της Λίας, «Στου ουρανού τη σκηνή»,  που έγραψε ο πατέρας μου, το ετοιμάσαμε σε στιγμή μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης. Κάθε φορά που το λέω η συγκίνηση με πλημμυρίζει κι αυτό φαίνεται έντονα. Η Λία ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος, ένας άνθρωπος της τέχνης, ένας γενναίος άνθρωπος με αισιοδοξία για τη ζωή ως τη τελευταία στιγμή! Ήταν φίλη μας, μας λείπει...».

 Συμμετέχεις σε κάποιο γκρουπ;

«Ξεκινήσαμε με το σχήμα Μπλε Σύννεφα (Blue Clouds) με τον Μαρίνο Ξυνή, τον Γιώργο Γρηγορόπουλο, τον Παναγιώτη Κορίζη και στη πορεία συνεργαζόμαστε και με φίλους μουσικούς, όπως ο Βασίλης Αυγερινόπουλος, η Λίνα Λύγκα και ο Στάθης Παπαδιαμαντόπουλος, με τη Κωνσταντίνα Μενύχτα από τη θεατρική ομάδα του 3ου Γυμνασίου.  Για το τέλος, άφησα τον μαέστρο των «Χρωμάτων της Ήλιδας» Γιώργο Γκιντζίρη, πολύτιμο φίλο και συμπαραστάτη».

Τι είδους τραγούδια σ’ αρέσει να τραγουδάς;

«Όποια τραγούδια με συγκινούν και έχουν ποιότητα, είτε στο χώρο της ροκ μουσικής είτε της έντεχνης. Γενικά δε θέλω να βάζω ταμπέλες στις μουσικές και τα τραγούδια μου».

Σε ποιες εκδηλώσεις έχεις τραγουδήσει δημοσίως;

«Στις παγκόσμιες ημέρες μουσικής και νεολαίας που γίνονται κάθε καλοκαίρι, σε εκδηλώσεις σχολικές και σε αντίστοιχες θεατρικές παραστάσεις. Τελευταία, τραγούδησα και στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου για Παιδιά και Νέους».