Ηλεία- Πρωτογενής τομέας : Η ατμομηχανή της οικονομίας μας

Νέο τοπίο διαμορφώνεται στον αγροτικό χώρο και στην  Ηλεία

Και ξαφνικά ελέω κρίσης και μνημονίων, ανακάλυψαν όλοι  στη χώρα μας, ότι η μόνη ομάδα  του πληθυσμού που εξακολουθεί παρά τις δυσκολίες να λειτουργεί και να παράγει είναι των αγροτών !

Ξαφνικά αναγνώρισαν στους αγρότες το αυτονόητο : Είναι οι μοναδικοί παραγωγοί πραγματικού πλούτου, οι  τροφοί και τροφοδότες ολόκληρης της χειμάζουσας  ελληνικής κοινωνίας!  Ότι αποτελεί την  «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας.

Και μετά από αυτήν την παραδοχή, προχώρησαν στο συμπέρασμα ότι η αγροτική οικονομία, η στροφή στη γη και η εκμετάλλευσή της, είναι ίσως από τις μόνες «σταθερές» για την οικονομία του τόπου μας. Ο αγροτικός τομέας είναι ο μόνος που μπορεί να παράγει  διατροφικά προϊόντα υψηλής ποιότητας και διατροφικής  αξίας που  μπορούν να εξαχθούν, άρα συναλλαγματοφόρα, και επιπλέον είναι ο τομέας εκείνος που μπορεί να απορροφήσει μεγάλο ποσοστό ανέργων και κυρίως νέων.

Βάση ποιού σχεδιασμού ωστόσο θα γίνει επιτυχώς αυτή η μετάβαση, από την Ελλάδα -εισαγωγέα αγροτικών προϊόντων ( φυτικών και ζωικών) σε  αυτήν της  κάλυψης των αναγκών της αρχικά και  σε χώρα εξαγωγών  εν συνεχεία;

Ως σήμερα δεν έχει διαπιστωθεί   αισθητή  αλλαγή στην συμπεριφορά του κράτους, των υπηρεσιών του και των λειτουργών του προς τους αγρότες.

  Ο αγροτικός τομέας παράγει 7,5 δις. € ετησίως και το αποτέλεσμα είναι 7,4% στα χέρια της αγροτικής οικογένειας, από τα οποία πρέπει να πληρωθεί η χρήση γης, να υπολογισθούν τα μεροκάματα της οικογένειας και να γίνουν οι αποσβέσεις του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού !  Προφανώς το αγροτικό παραγωγικό σύστημα, όχι μόνον δεν έχει  φοροδοτική ικανότητα αλλά  έχει ανάγκη χρηματοδότησης  από τους άλλους τομείς, όπως γίνεται σε πολλά κράτη του «ανεπτυγμένου κόσμου».   

 Ο πολλαπλασιαστής του ΑΕΠ της χώρας για τον αγροτικό τομέα είναι 5  και αυτό σημαίνει ότι αν σταματήσει το καταγραφόμενο 4% του ΑΕΠ από τον πρωτογενή τομέα, τότε όλοι οι Έλληνες θα χάσουμε 20% του ΑΕΠ και αναλόγως η απασχόληση.  Αν υπήρχε ίχνος λογικής οι κυβερνώντες,  θα εστίαζαν στο πως θα  εξασφαλίσουν  κατά προτεραιότητα το 20% του αγροτικού τομέα, ακολούθως όλων των υπολοίπων.  Και αυτή η έλλειψη σοβαρής ενασχόλησης με τον πρωτογενή τομέα δεν αντισταθμίζεται με το να  μοιράζουν ευκαιριακά «5 στρέμματα» σε  νέους για να βαφτιστούν « νέοι αγρότες». Πως και με ποια εφόδια θα ανταγωνιστεί  τους ευρωπαίους συναδέλφους του ο αγρότης στη χώρα μας ;

Οι  αγρότες που σήμερα δραστηριοποιούνται  επαγγελματικά,  αντιμετωπίζουν υπερβολικά μεγάλους κινδύνους, παίρνουν μεγάλα ρίσκα,  χωρίς μέχρι  η πολιτεία να  αναλαμβάνει  τις ευθύνες της απέναντί τους.

Από την άλλη πλευρά, ο αποκλεισμός τους  από την δυνατότητα μεταποίησης και εμπορίας των παραγόμενων από  τους ίδιους  αγροτικών προϊόντων (με νομοθετικές διατάξεις μάλιστα ),  υποβαθμίζει  τη θέση τους σε απλό εργάτη γης, κάτι που  σήμερα πια δεν το ανέχεται κανένας

Όλοι πλέον γνωρίζουμε,   ότι το μέλλον μας είναι υποθηκευμένο σε ένα τεράστιο χρέος. Οι αγρότες, αν συνεχίσει να τους αποκλείεται η έξοδος στις αγορές , χωρίς επαρκή εφόδια, είναι σε δυσμενέστερη θέση. Μέχρι και σήμερα οι αγρότες υφίστανται τα αποτελέσματα της  πολιτικής ασυνέπειας της αδυναμίας προσδιορισμού κάποιου πλαισίου σταθερής  εθνικής αγροτικής πολιτικής

Εδώ και δεκαετίες οι ίδιοι οι αγρότες απελπισμένοι και απηυδισμένοι από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν  σε βάρος τους , έκαναν ότι ήταν δυνατόν για να απομακρύνουν  τα παιδιά τους  από το χωράφι, να τα σπουδάσουν «για να μην έχουν τη δική τους τύχη» ή  να τα βοηθήσουν να στραφούν επαγγελματικά σε άλλους τομείς .

Σήμερα,  οι ίδιοι  αγρότες    δεν βλέπουν άλλη  προοπτική  από τη  μετανάστευση για τα παιδιά τους ή την επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη.

 Έτσι  διαμορφώνεται ένα εντελώς νέο τοπίο στις  αγροτικές περιοχές  στη  χώρα μας και ειδικότερα στην Ηλεία.  

Η νέα γενιά  αγροτών, αυτών που κατ΄επιλογή  έμειναν στα χωριά τους  ζουν οι ίδιοι και οι οικογένειες που δημιούργησαν από την παραγωγή τους,  και όσοι επανέκαμψαν από ανάγκη  είναι αλήθεια ότι διαθέτουν άλλα χαρακτηριστικά από την προηγούμενη γενιά αγροτών. Έχουν περισσότερες γνώσεις, είναι συνειδητοποιημένοι για αυτό που καλούνται να ασκήσουν στο εξής ως επάγγελμα,  έχουν περισσότερες απαιτήσεις, διεκδικούν δυναμικότερα  συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων που τους αφορούν,  ζητούν οι καλλιέργειες  που αναλαμβάνουν να στηρίζονται σε  επαρκή αγροτική έρευνα και νέες  γεωργικές εφαρμογές, αλλά  και    συστηματική επιχειρηματική υποστήριξη.

Ταυτόχρονα αντιλαμβάνονται ότι από τους ίδιους  απαιτείται σήμερα να έχουν επαρκή αγροτική,  επαγγελματική κατάρτιση, να συμβάλλουν  πραγματικά  στην ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου, με παραγωγή πλούτου και όχι μόνο δικαιολόγηση επιδοτήσεων, να αποφύγουν την εσωστρέφεια, να έχουν γνώση του οικονομικού περιβάλλοντος πέρα από τα στενά όρια του τόπου μας. 

 Σε αυτούς τους αγρότες, που πρέπει να ενισχυθούν  με κάθε διαθέσιμο μέσο, που πρέπει να προσανατολιστούν σωστά και να επιλέξουν τις επαγγελματικές τους  δραστηριότητες, που τους αφορά ηδημιουργία μιας νέας γενιάς αγροτών, ικανής, να προσφέρει αγροτικά προϊόντα πιστοποιημένων προδιαγραφών, που θέλουν οι καταναλωτές, και ανταγωνιστικού κόστους,  είναι αφιερωμένο το σημερινό ένθετο της « Π» . Ως ένα μικρό βοήθημα στην υποστήριξη της αγροτικής επιχειρηματικότητας.