Ο ήλιος ανατέλλει ξανά
- Γράφτηκε από τον/την NewsRoom
Μία πλατεία ασφυκτικά γεμάτη με κόσμο. Πανηγυρίζουν σαν τρελοί, πίνοντας κόκκινο κρασί. Δε γιορτάζουν για κάποια ομάδα.
Ωστόσο όλοι τους σχεδόν φορούν άσπρο πουκάμισο και κόκκινο μαντίλι στο λαιμό. Όλη η πόλη μοιάζει να βρίσκεται σε διονυσιακή έκσταση. Πάλλεται ρυθμικά στο ρυθμό της γης, χτυπώντας τα χιλιάδες πόδια της δυνατά στο έδαφος. Η καρδιά της βρίσκεται στην πλατεία. Εκεί πηγάζει ο παλμός της γιορτής που μέσα από χιλιάδες φλέβες φτάνει σε κάθε γωνιά και άκρη, μέχρι το τελευταίο σπίτι της Παμπλόνα. Ξαφνικά ακούγεται ένας δυνατός κρότος. Είναι το «τσουπινάθο», το παραδοσιακό πυροτέχνημα που σημαίνει την επίσημη έναρξη του γλεντιού. «Ζήτω ο Σαν Φερμίν», αναφωνεί το πλήθος πανηγυρικά, προς τιμήν του πολιούχου αγίου. Αυτό ήταν. Από τις 6 Ιουλίου και για οκτώ μέρες οι ταύροι θα αλωνίζουν ελεύθεροι στους δρόμους και στα σοκάκια της παλαιάς πόλης, σε μία επικίνδυνη αναμέτρηση με τους «μόθος», οι οποίοι θα τρέχουν δίπλα τους με μοναδικό όπλο μερικές διπλωμένες εφημερίδες. Την ίδια ώρα (αλλά όχι ακριβώς την «ίδια»), συναυλίες, παραστάσεις και ένα σωρό άλλα πολιτιστικά δρώμενα θα εξελίσσονται ως μέρος των εορταστικών εκδηλώσεων. Αυτό είναι το διάσημο φεστιβάλ του Σαν Φερμίν, για το οποίο χιλιάδες ξένοι τουρίστες συρρέουν από κάθε γωνιά της γης. Ήταν το έτος 1926 όταν ο Χέμινγουεϊ έγραφε το περίφημο μυθιστόρημα «Ο ήλιος ανατέλλει ξανά» και ο κόσμος μάθαινε πρώτη φορά για τα «κόκκινα» έθιμα της Ισπανίας.
Το βράδυ οι ταύροι θα θανατωθούν στις παραδοσιακές ταυρομαχίες, ένα θέαμα που συνδυάζει όσο λίγα τη χαρά της νίκης με τον απόκοσμο χαρακτήρα που έχει ο θάνατος, ακόμη και για ένα επικίνδυνα περήφανο ζώο. Ο κόσμος θα επιστρέψει στα σπίτια του ευχαριστημένος και η πόλη θα ησυχάσει επιτέλους μετά από μία και πλέον εβδομάδα ξέφρενου γλεντιού. Μέχρι την επόμενη χρονιά. Μέχρι ο ζεστός ήλιος του Ιουλίου να ανατείλει ξανά πάνω από την Παμπλόνα…
ο Λουκάς και ο Σόλων