Τα φαντάσματα και ο «πνευματιστής»
- Γράφτηκε από τον/την NewsRoom
«Προσβάλλουν τη μνήμη όλων αυτών των ηρώων τα φαντάσματα τα αποκρουστικά που θαυμάζουν τους χειρότερους τυράννους της χώρας μας. Η κρητική γη τους κατάπιε.
Σε αυτή τη γη ο φασισμός δεν πιάνει». Έτσι όπως διαβάζουμε αυτά τα λόγια, θα περιμέναμε να τα έχει πει ένας πολιτικός ή ένας άνθρωπος της Αριστεράς, όχι ότι ο αντιφασισμός αποτελεί ιδεολογικό προνόμιο μόνο της Αριστεράς. Σε κάθε περίπτωση θα περιμέναμε να τα έχει πει κάποιος ο οποίος τουλάχιστον έχει επιδείξει από την αρχή αυτού του θλιβερού ιστορικού κεφαλαίου, που η κρίση ξανάνοιξε στη χώρα, μία στάση πραγματικά πατριωτική και ξεκάθαρη. Κι όμως τα λόγια αυτά ανήκουν στον Έλληνα πρωθυπουργό, του οποίου τα παιχνίδια εξουσίας οδήγησαν όχι μόνο στη διατήρηση αλλά και στη διόγκωση της εγχώριας μαυρίλας. Αλλά αν αυτό είναι απλώς μία αξιολογική κρίση και ως τέτοια τίποτε παραπάνω από μία υποκειμενική γνώμη, δύσκολα θα διαφωνούσε κάποιος, ότι μέχρι σήμερα ο κ. Σαμαράς δεν είχε αποκηρύξει ποτέ τον φασισμό με τέτοιο τρόπο, ή ότι το απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι. Στην Κρήτη όμως του ήρθε η θεία φώτιση. Θυμήθηκε ότι κάποτε σε τούτη δω τη χώρα είχαν εισβάλλει ναζί. Θυμήθηκε ότι είχαν κάψει χωριά ολόκληρα. Θυμήθηκε ότι είχαν κλέψει, βασανίσει και λεηλατήσει. Θυμήθηκε ότι είχαν αιματοκυλήσει κάθε γωνιά της ελληνικής και όχι μόνο γης. Θυμήθηκε ακόμη και τον Νίκο Ξυλούρη, αυτή την περήφανη και ευγενική φυσιογνωμία της Κρήτης. «Χίτλερ μην καυχηθείς ότι ήρθες στην Κρήτη», είπε ο Αντώνης Σαμαράς με ψυχρό επαγγελματισμό. Αυτός που μέχρι πριν λίγους μήνες είχε καταστήσει τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής σε προνομιακούς συνομιλητές της κυβέρνησης, αυτός που αναζητώντας στρατηγικούς συμμάχους χάραξε την πορεία της συνεργασίας με το φασιστικό μόρφωμα, αυτός που κατάντησε τη ΝΔ από το κόμμα της αστικής Δεξιάς σε κόμμα του υστερικού Άδωνι και του τσεκουροφόρου Βορίδη, έχει σήμερα το θράσος να πιάνει στο στόμα του τον Ξυλούρη. Ξεχνά ότι αυτά τα φαντάσματα, όπως τα ονομάζει, τα φύλαγε για καιρό στη ντουλάπα του. Κι αν η κρητική γη κατάπιε τους ναζί, δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα βρει έναν τρόπο να καταπιεί τόσο τα φαντάσματα, όσο τους επικίνδυνους πνευματιστές.
ο Λουκάς και ο Σόλων