Συνέντευξη με τον βραβευμένο ντοκιμαντερίστα Αντώνη Τολάκη

Την Παρασκευή το απόγευμα συναντήσαμε, στο συνεδριακό κέντρο της νομαρχίας, τον κ Αντώνη Τολάκη ο οποιος είχε μόλις καταφθάσει από το Άμστερνταμ και το φεστιβάλ κινηματογράφου. Ο κ Τολάκης μας μίλησε για το ντοκιμαντέρ του, το οποίο διαγωνίζεται στο φετινό φεστιβάλ κινηματογράφου Ολυμπίας αλλά και για τη βράβευσή του.

 

Πώς εμπνευστήκατε την δημιουργία αυτού  του ντοκιμαντέρ;

Υπήρξε μια πληροφορία από το γενικό συμβούλιο με τους πρόσφυγες πέρσι το  Σεπτέμβρη ότι κάποια παιδιά ζούσαν σε κάποιο πάρκο στο κέντρο  της Αθήνας άστεγα χωρίς γονείς και τα απαραίτητα οπότε προσέγγισα αυτή την παρέα των παιδιών που τελικά έγιναν και οι πρωταγωνιστές ήταν ανάμεσα σε άλλα δεκάχρονα και  δεκαπεντάχρονα παιδιά που εργάζονταν πουλώντας ηλιόσπορους για να επιζήσουν και λέω επιζήσουν γιατί στην πραγματικότητα  ζούσαν στην απόλυτη φτώχια τα περισσότερα χωρίς γονείς. Είναι πολιτικοί πρόσφυγες από το Αφγανιστάν που σημαίνει πως δεν μπορούν να γυρίσουν στην πατρίδα τους και το όνειρο τους ήταν απλά να φύγουν προς την βόρεια Ευρώπη οπότε παρατηρήσαμε την καθημερινότητα αυτών των παιδιών και είναι όντως πάνω από όλα περισσότερο μια ιστορία για την μετανάστευση και την βίαιη και απότομη  ενηλικίωση των παιδιών .Όταν τα παιδιά ζουν με τον τρόμο της νέας φασιστικής ιδεολογίας. έχουν που έχουν τα προβλήματα τους έχουν και αυτό και διαπιστώνει κανείς πως αυτό το ντοκιμαντέρ ίσως είναι ένα από τα ζητήματα για εμάς προς  συζήτηση όταν το φτιάχναμε τι ακριβώς είδους βίας είναι αυτή που μιλάμε. Οπότε μιλούσα για μια βία συστηματική που υπάρχει σε κάθε κοινωνία απλά είναι αόρατη και στην νεοελληνική  περίπτωση αυτά τα δυο προϋπήρχαν από την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Είναι μια βία που ορίζεται από τα όρια της ανεκτικότητας. αν ένας ισχυρίζεται πως αγαπήσει το παιδί εγώ δεν καταλαβαίνω τι αγάπη είναι αυτή όταν δεν αγαπάει το παιδί του άλλου. Τα παιδιά αυτά εκπλήρωσαν το όνειρο τους το οποίο ήταν να απεγκλωβιστούν από αυτή την χώρα. Είχαμε καθημερινή επαφή στο ντοκιμαντέρ.

Πιστεύετε πως με αυτό το ντοκιμαντέρ θα δώσετε κουράγιο στους ανθρώπους για να μπορέσουν να επιβιώσουν κάτω από άσχημες συνθήκες  και πιστεύεται πως η κατάσταση θα βελτιωθεί προς το καλύτερο;

Η αλήθεια είναι ότι τα ντοκιμαντέρ μπορούν πραγματικά να παρέμβουν στην ζωή και να την αλλάξουν. Στη δικιά μας περίπτωση το μόνο που καταφέραμε επειδή απευθυνθήκαμε σε διάφορους κρατικούς φορείς για να βοηθήσουμε τα παιδιά να φύγουν από τον τρόμο  γιατί ο πρώτος κίνδυνος όταν υπάρχουν παιδιά στον δρόμο είναι η κακοποίηση, η επιβίωση και η ρατσιστική απειλή όπως επίσης και η δραματοποίηση.

Αυτοί οι κίνδυνοι ήταν μια δικιά μας επίγνωση και θέλαμε να παρέμβουμε αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα. Το μόνο που καταφέραμε ήταν να συνοδέψουμε τα παιδιά στο αεροδρόμιο για την Βόρεια Ευρώπη.

Θα θέλατε να δώσετε μια ευχή για το φεστιβάλ και γενικά για τα μελλοντικά σας σχεδία;

Είναι πάρα πολύ ωραίο που συναντώ νέα παιδιά που ασχολούνται που ασχολούνται με την κινηματογραφική δημιουργία. Είτε με μια κάμερα είτε συζητώντας για μια ταινία είτε παίρνοντας μια συνέντευξη και θεωρώ πως το σινεμά είναι ένα εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό μέσο. Είναι πολύ σημαντικό ότι ένα φεστιβάλ, ίσως το μοναδικό στην Ελλάδα που ασχολείται με παιδιά και νέους έχει στόχο να εκπαιδεύσει όλο αυτό τον κόσμο!

Θέλετε να μας πείτε μερικά λόγια για το βραβείο που πήρατε;

Η αλήθεια είναι πως το ντοκιμαντέρ έστω και μικρό χωρίς καμία οικονομική ενίσχυση. Μια παραγωγή ανεξάρτητη με  την βοήθεια της. Τ.Σπυροπούλου και την Ε.Στάμου  καταφέραμε να διαγωνιστούμε στον Toparnu International Festival  όπου και εκεί έκανε πρεμιέρα και ανταγωνίστηκε πολλές ταινίες στην Εσθονία και παρόλα αυτά απέσπασε ένα βραβείο στο Soleluna Festival στο Παλέρμο της Ιταλίας και πήρε επίσης ένα βραβείο που λέγεται «Special Mension for the best documentary in Mediterenean section”. Ήταν μεγάλη τιμή που πήγαμε στο Άμστερνταμ όπως είναι επίσης που επισκεφτήκαμε την Ολυμπία γιατί κάνετε ακριβώς την ιδία προσπάθεια για να περάσετε το νόημα της εκπαίδευσης  μέσω από αυτή τη τέχνη.

Νεφέλη  Ακουμιανάκη Γ’ Γυμνασίου

Πέννυ Μυλωνά  Β’ Λυκείου

Γιάννης  Αγγελόπουλος Α’  Λυκείου