To Μνημόνιο κλείνει τα σχολεία και ερημώνει τα χωριά μας

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη*

Η πολιτική του Μνημονίου που εφαρμόζεται στη χώρα μας έχει οδηγήσει σε μια ιδιότυπη αλλά αληθινή γενοκτονία του λαού μας.

Οι συνέπειές της θα φανούν τα επόμενα χρόνια έντονα  και θα οδηγήσουν στην απόλυτη ερήμωση της υπαίθρου και στη διάλυση των θεσμών της Παιδείας (κλείσιμο σχολείων) εξαιτίας της συνεχιζόμενης λιτότητας, ανεργίας και φτώχειας του λαού μας.

    Η υπογεννητικότητα έχει ήδη θεριέψει και έχει οδηγήσει στο να γεννιούνται λιγότεροι Έλληνες από αυτούς που πεθαίνουν. Η μαθητική διαρροή έχει ενταθεί, χιλιάδες μαθητές εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο και οι νέοι μας φεύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν.

    Όσοι πανηγύριζαν το 2010 για το Μνημόνιο και το θεωρούσαν ελπίδα και προοπτική της πατρίδας μας θα δουν σύντομα ολοκληρωμένη την εικόνα που δημιούργησαν με την πολιτική που επέλεξαν. Ακόμα κι αυτοί που ισχυρίζονται εσχάτως την ουτοπική άποψη πως από το Μνημόνιο πρέπει να εξαιρεθεί η Παιδεία θα συνειδητοποιήσουν  πως η Παιδεία μιας χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνία της και θα ακολουθήσει εκ των πραγμάτων την πορεία καταστροφής που εφαρμόζεται σε αυτή.

    Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε πως η χώρα μας μετατρέπεται σε μια χώρα υπεργερόντων χωρίς παραγωγικό ιστό και δράσουμε για την αντιστροφή της πορείας αυτής τόσο καλύτερα θα αντιμετωπίσουμε το τσουνάμι που ακόμα δεν έχει έρθει. Μέχρι στιγμής απλά έχουν τραβηχτεί τα ύδατα.

    Η άμεση υιοθέτηση ενός προγράμματος ενίσχυσης των νέων ανθρώπων να κάνουν οικογένεια και παιδιά και η παροχή υψηλής ποιότητας Παιδείας ως επένδυση για το Μέλλον του λαού μας και όχι ως λογιστική δαπάνη για τους υπαλλήλους της Τρόικα θα μπορούσε έστω και την έσχατη στιγμή να αποτελέσει ένα ανάχωμα σωτηρίας.

     Χιλιάδες σχολεία θα καταργηθούν τα επόμενα χρόνια και ιδιαίτερα μετά τις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές. Ο αριθμός τους θα ξεπεράσει τα σχολεία που καταργήθηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια σε όλη τη χώρα. Θα καταργηθούν ακόμα περισσότερα εξαιτίας της ερήμωσης της υπαίθρου από παιδιά και της αύξησης της αναλογίας των μαθητών ανά τάξη. Αποτελούν άλλωστε οι καταργήσεις αυτές μνημονιακή υποχρέωση της χώρας μας ήδη υπογεγραμμένη.

        Τα χωριά μας θα πληρώσουν το τίμημα διπλά καθώς κάθε κατάργηση σχολείου ισοδυναμεί με αποκοπή ενός πυλώνα σημαντικού για τη μικρή τοπική κοινωνία. Μπορεί να βλέπουμε σήμερα την τηλεοπτική διαφήμιση στην τηλεόραση με τον ιερέα και το δάσκαλο του χωριού να συζητάνε στο καφενείο του χωριού με τον Δήμαρχο για το πρωτογενές πλεόνασμα αλλά έχουμε αναρωτηθεί σε πόσα χωριά θα υπάρχει άραγε ιερέας και δάσκαλος τα επόμενα χρόνια;

 

          HΠρωτοβάθμια Εκπαίδευση (νηπιαγωγεία και δημοτικά) έχει ήδη υποστεί τις περισσότερες καταργήσεις σχολείων όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα:

 

ΤΥΠΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ	2000/01	2012/13	ΔΙΑΦΟΡΑ
ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ	5624	5164	-460
ΔΗΜΟΤΙΚΑ	5708	4296	-1.482
ΓΥΜΝΑΣΙΑ	1760	1725	-35
ΛΥΚΕΙΑ	1196	1242	46
ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ ΛΥΚΕΙΑ	522	499	-23
ΣΥΝΟΛΟ	14810	12926	-1884

 

Αναμένεται να υποστεί ακόμα περισσότερες εκτός αν οι τοπικές κοινωνίες κατανοήσουν το σημαντικό αυτό θέμα και αντιδράσουν συντονισμένα απαιτώντας τα αυτονόητα δηλαδή την ανάγκη μη ερημοποίησης των χωριών μας, την ανάγκη της διατήρησης των δομών παιδείας και του κοινοτικού συστήματος που διέσωσε στο παρελθόν το λαό μας σε πιθανόν χειρότερες οικονομικές καταστάσεις από τη σημερινή.

Οι επερχόμενες Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές είναι κρίσιμο να αναδείξουν Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια δυναμικά και με ανθρώπους ικανούς να αγωνιστούν και να  διεκδικήσουν την επιβίωση των τοπικών κοινωνιών.

*Δάσκαλος-Μ.Ed., Nομικός.